TickTock neemt weer eten aan!!
Afgelopen dinsdag was ik weer bij Sea Life en wilde ik als eerste TickTock proberen eten te geven. Voordat ik haar verblijf binnenstap – ga ik altijd even voor de ruit kijken vanaf waar het bezoek haar ook bewondert. Gewoon om te kijken in wat voor bui ze is.

Terwijl ik zo naast haar zit (en tegen haar praat) – heb ik het idee dat ze het eten gaat aannemen. Waarom denk ik dat? Omdat ze en alert is (af en toe even heen en weer zwemt) maar niet gestresst lijkt.

Temperatuur
Twee weken terug merkte we toen we de temperatuur in haar verblijf iets naar beneden hebben gezet , dat ze met haar neus het gaas probeerde weg te duwen. We hebben dit toen als stress signaal geinterpreteerd. En nu zwemt ze af en toe even een rondje, zonder dit gedrag te vertonen. Haar ademhaling is zoals gebruikelijk en ze straalt rust uit.

5 minuten laten stappen Marjolein en ik bij haar naar binnen. Ik steek de voertang met een stuk forel in het water. Na een paar secondes, zie ik dat eerst haar kop naar mij toe draait, als in slow motion. Langzaam zwemt ze naar mij toe. Wat een machtig gezicht – zo’n oerdier, geweldig!  Ze pakt het stuk aan (een vrij groot stuk), gooit haar kop naar achteren en eet het op.

Terwijl ze dat doet steekt haar staart van opwinding schuin omhoog – haar kop en staart maken bijna een soort V-vorm.

Ook de volgende stukken pakt ze – bijna gretig – aan. Ik houd de voerstok steeds dichter bij de rand waar ik op mijn knieën zit. Geweldig!

Na haar gevoerd te hebben, check ik of ze op land is geweest. Ik zie een dik sleepspoor van haar staart – dus kennelijk is ze op land geweest. Een goed teken!

Zaterdag ga ik haar opnieuw voeren. Weer forel. Ook dit keer zit ik van te voren even bij haar. Weer is ze actief maar niet te actief of gestrest. Alleen zie ik dat haar ademhaling veel rustiger is dan normaal. Waarom? Ik ga haar de komende week zoveel mogelijk bestuderen!

Als Marjolein en ik even later het verblijf binnenstappen- duikt ze – zoals altijd- meteen met haar kop naar beneden. Echter dit keer komt ze na een halve minuut al weer boven water. Dat heeft ze nog niet eerder zo snel gedaan. Het naar beneden zakken van kop en lichaam is een teken dat ze zich minder veilig voelt. En als ze dus zo snel al omhoog komt, is dat een goed teken.

Wanneer we de voerstok met forel in het water steken zie je dat ze bijna meteen haar kop draait. Een paar secondes later zwemt ze zonder te aarzelen, krachtig naar mij toe en neemt het voer aan.

Bij het derde en laatste stuk houd ik de voerstok expres wat hoger boven water, zodat ze iets omhoog moet komen. En dat doet ze met gemak!

Volgende week ga ik proberen langzaam met haar training aan te vangen. Het eerste wat ik haar wil leren is dat ze op commando “hier” een targetstick kan aanraken. Ik twijfel nog wat over de aanpak, maar zal voor mijzelf een trainingsplan schrijven, zodat ik niet hoef na te denken terwijl ik met haar bezig ben.

Stiekem droom ik ervan dat ik haar mag leren zonder stress zelf een transportkooi in te gaan en dergelijke.  De 10 weken vliegen voorbij – dus of ik dat ga redden??? Ondertussen loop ik stuiterend van enthousiasme verder rond. Wat er ook gebeurt; mijn dag kan niet meer stuk.

Sien en Saar
Sien en Saar heb ik deze week heb ik deze week niet zo heel veel getraind omdat ik zelf ziek was. En gezien Sien en Saar dieren zijn die daar snel reageren kan je dan beter niet met hen trainen.  Ik vermoed dat ze dan eerder weer in bijvoorbeeld mijn laarzen bijten en dat is nu precies wat we niet willen.

Dinsdag heb ik even met hen gewerkt. We hebben toen de twee nieuwe targetssticks geïntroduceerd. Twee houten stokken met een soort kong erop. Je kon zien dat ze er aan moesten wennen en dat is ook niet gek. Op hun oude target waren ze heel fel en reageren ze supergoed. Nu zag je ze af en toe twijfelen. Tijdens de introductie van de targetstok, ben ik een stap terug gegaan in training. Ze raken dan de stok aan en worden beloond zodat ze er vertrouwen in krijgen. De training ging dinsdag ook niet van harte, maar dat valt dan ook te verwachten.

Daarnaast zijn we aan de slag gegaan met het "liggen". De dierenarts wil graag dat ze kunnen liggen zodat zij ook dan naar hun hart kan luisteren met een stethoscoop. Voor een eerste week vond ik dat heel erg goed gaan. Ze hebben de afgelopen weken veel nieuwe commando’s en oefeningen geleerd dat ik het voorlopig hier even bij wil houden. Binnenkort gaan we met het hele team brainstormen wat we verder nog aan nieuwe dingen gaan aanleren, en afspraken maken zodat iedereen op dezelfde lijn hiermee doorgaat.

Ernie de zeeschildpad
Op maandag, dinsdag en woensdag heb ik heerlijk met Ernie getraind. Het geven van zijn lichaamsonderdelen gaat elke week beter en hij vindt het zelf ook een leuk spel. Hoe zou ik het kunnen zien als hij het niet prettig of moeilijk vind? Dan is hij onrustiger, hij doet dan niet wat ik vraag of hij zwemt weg.

Ik ben enorm trots op hem als ik zelfs even kort zijn staart mag vasthouden. Een paar weken geleden mocht ik deze nog niet aanraken, laat staan vasthouden!  Nu ik ik hem meer kan vasthouden, kan ik hem ook makkelijker opmeten. Zie het onderstaande filmpje.

Op dinsdag heb ik geprobeerd een targetstick te introduceren; een houten stok met groen uiteinde. Ik merkte echter dat hij die kleur niet zo goed kon zien. En dat verbaast mij eigenlijk niet zo. Veel dieren zijn kleurenblind en groen is dan niet zo’n handige kleur. Echter had de dierenwinkel alleen die kleur voorradig en wilde we ze toch kopen. Inmiddels gebruiken we de hem voor de otters en daar gaat het wel goed met de groene target . 

Zaterdag heb ik bij Ernie een nieuwe target geïntroduceerd. En dat ging veel beter. Het uiteinde is nu geel en kennelijk ziet hij dit beter of reageert hij hier beter op. Hij heeft nog niet heel erg door dat hij het alleen maar hoeft aan te raken en niet in hoeft te bijten. Maar dat komt nog wel. De targetstick is iets van 1,5 – 2 meter, dus dan kan ik hem ook wat verder van mij weg sturen of meer laten duiken. Omdat ik zaterdag ziek was en mijn reflexen en timing niet zo goed, heb ik maar kort getraind.

Vanaf de komende week ga ik nog maar 2 tot 3 keer in de week trainen. De afgelopen weken ben ik veel vaker geweest om de trainingen op te zetten en aan elkaar te wennen. Je merkt goed dat als je elke dag traint, het veel sneller gaat. Dus ben heel erg benieuwd hoe het gaat lopen. Dinsdag gaan we weer verder en daar kijk ik naar uit!